Ροβινσώνας Καραντινούσος

Κορονοϊός…, COVID-19…, κορονοϊός SARS-CoV-2…, όπως και να τον πούμε…, μάθαμε να ζούμε μαζί του. Τώρα, πλέον, το άκουσμα της συγκεκριμένης ασθένειας δεν μας προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση σε σχέση με παλαιότερα όπου επικρατούσε ο απόλυτος τρόμος! Ή μήπως… όχι; Μήπως ο «τρόμος» παρέμεινε και καραδοκεί ακόμα στο πίσω μέρος του μυαλού μας; Ναι, ακριβώς όπως το διαβάσατε. Σε ένα μικρό και σκοτεινό κομμάτι του υποσυνείδητου, καταχωνιασμένο κάπου βαθιά, έτοιμο να επανέλθει στην επιφάνεια όπως οι τρομακτικοί κλόουν που πετάγονται μέσα από τα κουτιά.
Μέσα από τις επόμενες σελίδες, με αρκετό σουρεαλιστικό χιούμορ, ας θυμηθούμε ορισμένες από τις τραγελαφικές καταστάσεις που όλοι μας βιώσαμε, μέσα από τα μάτια του ήρωά μας, Ροβινσώνα Καραντινούσου ή εν συντομία με το υποκοριστικό του, Ρόμπι. Το όνομα και το επώνυμό του είναι φορτισμένα με βαθύ συμβολισμό, καθώς η ίδια η καραντίνα «βάφτισε» τον πρωταγωνιστή μας και σαν άλλος Ροβινσώνας προσπάθησε να επιβιώσει στη νέα τάξη πραγμάτων. Σε αυτήν οφείλει το ονοματεπώνυμό του, διότι τον γαλούχησε και του απέδωσε ορισμένα χαρακτηριστικά και ιδιότητες που θα τον ακολουθούν, θέλοντας και μη, ακόμη και μετά το τέλος της καραντίνας.